O Santuario ou Basílica do Sagrado Corazón de Xesús, comezado polo famoso arquitecto Miguel Ventura Terra e finalizado polo seu discípulo Miguel Nogueira na 1ª metade do século XX (entre 1904 e 1959), foi edificado na montaña de Santa Luzia, a 228 metros sobre o nivel do mar, na parte norte da cidade.

Considerado como un dos monumentos máis coñecidos e emblemáticos de todo Portugal, constitúe un exemplo de arquitectura contemporánea de inspiración románico-bizantina. Hai quen di que tamén a imaxe e semellanza do Sacré-Coeur parisino. Con elementos de influencia neogótica tamén, conta cos rosetóns más grandes da Península Ibérica e os segundos mais grandes de Europa, baixo unha estrutura cadrada apoiada en contrafortes.

Na parte traseira do monumento pódense apreciar as pedras da anterior capela. Dende o alto do monte, xunto ao templo e as súas escalinatas, xardín ou parque, divísase e contrólase boa parte da extensión do val do Lima, ata chegar a albiscar a propia vila de Ponte de Lima, ao fondo, e o estuario, xusto por debaixo, na cidade de Viana. Ao norte, apréciase a Serra d’Arga. Esta paisaxe chegou a ser considerada como unha das máis belas do mundo por revistas especializadas. Os vianeses chámanlle cariñosamente como a “Princesa do Lima”.