Situada no lugar de A Torre, na aldea de A Forxa, actuou como casa consistorial do propio Concello de Porqueira no século XIX. Razón pola que o seu estado de conservación é óptimo. Sendo declarada Ben de Interese Cultural.

A Torre da Forxa forma parte, conxuntamente coas de Celme, A Pena e Sandiás, das fortalezas levantadas no medievo para protección do territorio limiao, dentro das continuas loitas establecidas entre Afonso Henriques de Portugal e Afonso VII de Castela.

Afonso VII doouna ao Bispado de Ourense no ano 1157. Establecéndose despois nela un mosteiro, inicialmente familiar, pasando a ocuparse por monxes xerónimos posteriormente. O seu primeiro prior, Jordán, mandou construír ao carón unha igrexa e un claustro hoxe desaparecidos. Este mesmo prior fíxose co título de abade de San Lourenzo, prior e señor de Güin e Castelaus e ademais, señor do partido xudicial de A Forxa e Casas da Moura.

No século XIV foi tomada e ocupada de forma fugaz polo Duque de Lancaster, Xoán de Gante, nunha das súas incursións para reclamar o trono de Castela. No seguinte século, o XV, a fortaleza pertencía ao conde de Benavente e sufriu o asedio dos Irmandiños.

O conxunto mantén aínda visible a súa impoñente torre da homenaxe, cunha altura de 23 metros e planta cuadrangular. A porta que lle dá acceso atópase no segundo piso. Accédese a ela a través dunha escaleira de pedra de construción moderna. O interior divídese en tres pisos máis un soto. Os pisos cubriríanse con teito de madeira e accedíase a eles a través dunha escaleira do mesmo material.