No centro da vila de Sandiás atopamos o Centro de Interpretación da hoxe extinta Lagoa da Antela. Un lugar excelente para coñecer de forma didáctica a historia, as especies animais e vexetais e as características da que foi unha das maiores lagoas naturais de Europa, cunha superficie de ata 3600 hectáreas (a súa extensión en inverno podía chegar aos 7000 metros de longo e 6000 metros de ancho).

Tras varias tentativas previas, a lagoa foi desecada nas décadas dos anos 50 e 60 do século XX co obxectivo de dedicar os terreos á produción de cultivo en extensivo (patacas e cereais, sobre todo). Este centro de interpretación pretende recuperar boa parte da lagoa orixinal, resaltando o seu legado e asumindo a necesidade de conservar e protexer tan delicado ecosistema.

Dende a propia Casa parten diferentes rutas que nos permitirán viaxar ao pasado e comprobar como era aquela grande Lagoa da Antela. O percorrido é apto para facer a pé ou en bicicleta. Neste o visitante poderá comprobar como antigos espazos de extracción de area son hoxe recuperados como lagoas artificiais nas que poder imaxinar a inmensa balsa de auga que enchía todo o territorio tan só unhas décadas atrás.

Toda a zona, incluídas as Areeiras de Sandiás, presentan un especial interese a nivel ZEPA (Zona de Especial Protección para as Aves), habendo cada vez máis iniciativas para desfrutar da ornitoloxía e/ou do visionado de diferentes especies de aves (cegoñas, garzas, píllaras, millafres, andoriñas, etc.), sendo a mellor época do ano para esta práctica a chegada das migracións en primavera.

Ambos espazos, tanto o centro interpretativo como o meramente físico das areeiras, fálannos dun entorno único dentro da controversia histórica do desecamento e do “reaproveitamento” para uso agrogandeiro de boa parte do territorio. Xestión de recursos hídricos que afectará ata a actualidade a ambos lados da fronteira.