Mosteiro de Bravães
Mosteiro de Bravães

Antigo mosteiro beneditino que, mandado construír por D. Vasco Nunos a finais do século XII, foi establecido como un eloxio templario, pasando nese tempo tamén o mosteiro aos coengos regulares de San Agustín. Como se fai referencia ás “Inquirições” de 1258, D. Afonso Henriques custodiara o mosteiro xa antes de 1180. No século XV o mosteiro pecha, co que o edificio queda reducido a igrexa parroquial.
Da súa construción destaca o portal principal, adornado con motivos figurativos e xeométricos, e as figuras humanas que aparecen en dous fustes, enfrontadas, merecen ser mencionadas pola súa rareza no panorama do románico portugués.
Recoñecida sen dúbida como unha das obras mestras da arte románica portuguesa, clasificada como Monumento Nacional dende 1910, a igrexa de Bravães é un monumento ben conservado, de innegable importancia histórica rexional e excepcional valor científico e patrimonial. Ademais, está incluído na Rota do Românico do norte portugués.
Localización
Lendas / Historias vencelladas

Información de interese
Acceso libre no exterior e interior condicionado á dispoñibilidade e horario de oficios. O mosteiro dista apenas 4’5 km do centro da capitalidade do municipio, continuando para o oeste pola N203.
Bibliografía
Almeida, Carlos Alberto Ferreira de, A Igreja Românica de Bravães, s.l., s.n., s.d., pp. 223-238 (texto policopiado).
Almeida, Mª. José Pérez Homem de, San Salvador de Bravães: una encrucijada en el románico portugés, Porto, Centro de Estudos Humanísticos, 1984, pp. 317-339.
Bandeira, Filomena e Noé, Paula, “Igreja de Bravães” (Nº IPA: PT011606030001), 1996, in Inventário do Património, URL: www.monumentos.pt
Mosteiro de São Salvador de Bravães. Dispoñible en: https://www.romanicodigital.com/sites/default/files/pdfs/files/portugal_PONTE_DA_BARCA-VIANA_DO_CASTELO.pdf